1. پنبه خالص: فیبر بیولوژیکی، بدون الکتریسیته ساکن، بدون عایق، بدون حساسیت به پوست، جذب آسان آب، مقاوم در برابر حرارت، مقاوم در برابر قلیایی، آسان برای تغییر، کرک بیشتر، و پوشش ضعیف. انتهای نخ را با آتش بسوزانید، بوی سوختگی نمی دهد، محصول بعد از سوختن کربن است و با فشار دادن انگشت شکسته می شود.
2. پلی استر پنبه: الیاف شیمیایی، آسان برای تولید الکتریسیته ساکن، هادی الکتریکی، حساسیت به پوست، آسان برای جذب آب، مقاوم در برابر حرارت، مقاوم در برابر قلیایی نیست، آسان به دناتوره کردن، پایان خوب است. هنگامی که انتهای نخ با آتش سوزانده می شود، شعله زرد می شود و دود سیاه وجود دارد. بوی سوختن مانند سوختن کاغذ است و کمی بوی خاکستر از معطرهای نامطلوب باقی می ماند. پس از سوختن، لبهها سفت میشوند و خاکسترها به صورت تودههای قهوهای تیره هستند، اما میتوان آنها را به صورت تکه تکه درآورد.
شطرنجی اینجا معرفی شده است، حالا تفاوت بین پلی استر و پنبه را بدانید!